Dag #2

Als een blok geslapen, wat was ik moe zeg. Rond een uur of 8 werden wij wakker vanwege onze kamer genoten die gewoon naar college moesten. Richard en ik zijn langzaam nog ff gaan lezen over de apple watch en de Iphone 6 want we konden het helaas niet live volgen gister avond vanwege het tijdsverschil. Maar goed daar zit je dan in een vreemd land… hoe ontbijten die mensen hier? Wat eten ze? Waar haal je dat wat ze eten?? Na wat zoeken op google besloten we even naar de 7/11 tegen over onze hostel te gaan om daar brood?? Te kopen. Ze hadden wel witten boterhammen maar geen beleg. Wat ze ook hadden was een soort witte puntjes met “oreo” er tussen. Dat doen we dus niet meer! Als of je een oreo zit te eten waar een kilo boter overheen gesmeerd is. Toen we terug kwamen in de kamer besloten we nog even te relaxen tot een uur of 11 waarna we vol goede moet richting de NUS (National University of Singapore) gingen. Richard zei nog: doe maar een lange broek aan dat is wel zo netjes als we ons daar gaan voorstellen. Ik had gegoogled waar de trein zaten daar zijn we heen gewandeld, gelukkig staan er veel bomen langs de weg waardoor het wel warm was maar zeker niet te warm was. We lopen echt nog geen 100meter het hostel uit en ik zeg na het zien van een paar mieren: ik ben benieuwd wat voor beesten hier zitten. LETTERLIJK op dat moment vliegt er een grootte kever van een paar cm tussen ons door! Bij de trein hebben we een soort OV-chipkaart gekocht genaamd EZ-Link. Met een geprint schema van de balie van het hostel dachten we te weten waar we moesten uitstappen… Wij gaan lopen, na 30minuten lopen kwamen we eindelijk aan bij het terrein van de NUS. We dachten ons even te gaan voorstellen bij de mensen waar we bij komen te werken de komende maanden dus opzoek naar de Physics department. We kwamen al snel een automaat tegen met ijs koude cola, ik weet niet of een cola ooit zo goed heeft gesmaakt wat was het verschrikkelijk warm. Wat ons opviel was dat wij trouwens de enige waren die de voetpaden gebruikte (dat snap ik nu ook wel). Na een uur gelopen en gezocht te hebben besloten we maar eens iets te gaan lunchen. Voor het gemak de koude Mac donalds binnen gelopen, heerlijk die airco. Ik had wel zin in een Spicy Chicken Wrap, die zijn hier dus ECHT pittig. Vervolgens ging onze reis verder en bleken we al 3 keer fout gelopen te zijn. We kwamen aan bij een van de gebouwen waar we moesten zijn de SSLS (hier gaat Richard waarschijnlijk zijn tijd doorbrengen), maar daar was niemand aanwezig. Dus wij besloten opzoek te gaan naar een andere collega, na weer een half uur door de hitte gelopen te hebben zei ik tegen Richard: Ben ik nou al verbrand in mijn nek? Ja hoor zo rood als een kreeft…Meteen nog een dikke laag factor 50 erop gesmeerd en daarna snel aangekomen waar we moesten zijn. Daar kennis gemaakt met een van de mensen waar we mee gaan samen werken, hele aardig jongen van ik schat zo rond de 25. Hij vroeg of we al klaar waren met onze administratieve zaken en hielp ons met het vinden van de juiste persoon. Wat hij ook vertelde en wat we graag eerder hadden geweten was dat je de bussen op het NUS terrein gratis te gebruiken zijn. Wij weer door naar de Registers office. Geen idee waar dat dan weer was, zien ergens Student office staan. Laten we het daar maar een proberen, natuurlijk niet moesten terug naar een gebouw dat we al 5 keer hadden gepasseerd. Even gestopt bij een 7/11 om weer wat te drinken, ik had een Slurpee (slush puppy) appel hele wazig structuur en smaak (wel lekker). Bij de registers office ging alles super vlug we waren nog geen vijf minuten daar of we hadden alles wat we moesten hebben. Toen besloten om terug richting kamer te gaan. Nu maar met de goede trein, duurde ongeveer 30 minuutjes nu. Je wordt wel gek het links lopen… stil staan op de roltrappen doe je links, rechts is lopen. Bij een straat oversteken kijk je de hele tijd de verkeerde kant uit. O en een zebra pad is echt heilig. Elke auto stopt PRECIES op de streep voor het zebra pad en wacht tot je hem volledig over bent. Eenmaal terug in onze kamer beetje rustig aan gedaan en gedoucht… en dat was nodig we waren echt doorweekt van het zweet, wel even wennen die hitte. Dan zie je dus van die mensen lopen met lange mouwen en lange broek terwijl je zelf al bijna uit je kleren drijft die kort zijn. We waren te lam/moe om eten te halen dus heeft richard een zak chips leeg gegeten en ik heb beneden in het hostel uit een automaat een bak noodles gehaald. Beetje warm water uit de keuken gescoord en van onze kamer genood een vork gekregen. Nu gaan we redelijk op tijd slapen, want morgen is de eerste stage dag, spannend!!